De leukste column die ik deze maand las
Plus: valsspelen met ChatGPT, The Last of Us, Beladen huis, dagboek uit Gaza, Married at First Sight, True Detective & reconstructie Joe Biden - 8 tips in totaal
Iedere maand houd ik bij wat ik lees, kijk en beluister, en het beste daarvan zet ik op de laatste donderdag voor je onder elkaar.
Wil je dit overzicht voortaan per mail ontvangen? Schrijf je in:
Die leuke column vind je onderaan — nummer 8.
Eerst even dit
Afgelopen zaterdag stond er een stuk van mijn hand in NRC: waarom satire niet meer werkt tegen radicaal-rechts.
Hierin bespreek ik onder meer:
De zwakte van Saturday Night Live en Jon Stewart
Een treffend citaat van de Duitse auteur Sebastian Haffner over de aantrekkingskracht van Hitler
De opkomst van Thierry Baudet als mediagenieke clown
Die ene roast van Martijn Koning waar heel Nederland boos om werd
SERIE
1. The Last of Us (seizoen 2, HBO Max)
De eerste aflevering van het eerste seizoen van The Last of Us, een post-apocalyptische serie gebaseerd op een computerspel met dezelfde naam, keek ik samen met mijn vriendin. Al na een scène of twee was ik verkocht, en ik voelde aan alles dat voor haar hetzelfde gold.
Toen zei ze: ‘Ik vind dit echt héél stom. Zullen we stoppen?’
Ik wil maar zeggen: The Last of Us is een serie met zombies, en daar moet je van houden. Maar als je dat doet, is ook het tweede seizoen een aanrader.
(Zelf heb ik al genoeg aan de prachtige beelden van verlaten steden die worden terugveroverd door de natuur.)
ARTIKEL: ACHTERGROND
2. Everyone Is Cheating Their Way Through College (New York Magazine)
ChatGPT en andere taalmodellen hebben nu al een ontwrichtende werking op de samenleving. Zeker in het onderwijs. Mocht je dat overdreven vinden, dan raad ik je aan dit stuk te lezen.
Wat is het nut van schrijven als AI dat voor je kan doen? Waarom zou je nog zelf nadenken? En wat als er straks een hele generatie afstudeert die deze cognitieve vermogens nauwelijks heeft ontwikkeld?
Antwoorden krijg je niet, maar de vragen komen binnen.
BOEK: NON-FICTIE
3. Beladen huis - Christien Brinkgreve
Dit boek werd goed verkocht en veel besproken. Niet onterecht. Na de dood van haar man probeert Christien Brinkgreve vat te krijgen op hun moeizame relatie. Hij was bang en somber, zij liet zich daardoor intimideren. Brinkgreve onderzoekt hoe ze in die rolverdeling verzeild raakten. Ze durft het ongemakkelijk te maken.
ARTIKEL: DAGBOEKFRAGMENT
4. ‘Voedsel is niet langer een middel om te overleven. Het is een symbool van vernedering geworden’ (Rita Baroud, NRC)
‘Wat me de laatste tijd het meest pijn doet, is niet slechts de honger – maar de manier waarop er met de honger wordt omgegaan.’
De Palestijnse journalist Rita Baroud zou voor NRC een dagboek bijhouden vanuit Gaza. (Ze is gevlucht, inmiddels woont ze in Frankrijk.) Dit fragment is ruim een maand oud, maar heeft helaas niets aan relevantie ingeboet.
Je leest wat een tekort aan eten en drinken en constante bombardementen met een gemeenschap doen. En daarna probeer je niet te denken aan hoe het nu is.
Wat je natuurlijk wel moet doen, want Israël gaat gewoon door.
TELEVISIE: REALITY
5. Married at First Sight (Videoland)
Het is toch altijd weer verrassend hoezeer ik opgeslokt kan worden door televisie die bekendstaat als troep. Married at First Sight is in wezen belachelijk: mensen die elkaar voor het eerst zien, gaan trouwen en op huwelijksreis. Eerst keek ik met een schuin oog, toen met gespeelde desinteresse en uiteindelijk met mijn volle verstand. Mensen zijn op hun meest doorzichtig wanneer ze de liefde willen vinden, en het is een genot om mee te kunnen kijken.
SERIE
6. True Detective (seizoen 1, HBO Max)
Hoewel het eerste seizoen van True Detective ergens bovenaan mijn lijstje van all-time favorites stond, had ik het slechts één keer gezien. Een paar weken terug begon ik aan een tweede keer. In aflevering 1 en 2 lijkt het gewoon een crimeserie zoals er zoveel zijn — heel even was ik bang dat de serie haar mythische status zou verliezen.
Maar dan komt Matthew McConaughey als contactgestoorde, doodongelukkige detective tot wasdom en wordt het geheel als vanouds naar een hoger plan getild.
Elk seizoen van True Detective is een ander verhaal met andere acteurs. Seizoen 2 t/m 4 zijn niet met 1 te vergelijken. Hoef je van mij niet te zien.
ARTIKEL: RECONSTRUCTIE
7. How Joe Biden Handed the Presidency to Donald Trump (The New Yorker)
Twee Amerikaanse journalisten hebben een boek geschreven over de fysieke en mentale staat van Joe Biden in de laatste jaren van zijn presidentschap. Dit is een voorpublicatie. Het is een reconstructie vanachter de schermen, met een hoofdrol voor George Clooney, een vriend van Biden die zich kapot schrok toen hij hem weer eens sprak.
Als het niet tot fascisme had geleid, was het allemaal erg grappig geweest.
Er is veel kritiek op dit boek. Men ergert zich kapot aan die twee journalisten: waarom brengen ze dit nu pas? De mooiste frustratie kwam van Jon Stewart.
ARTIKEL: COLUMN
8. ‘Heeft iemand een vraag?’ (Thomas Heerma van Voss, de lage landen)
Het is schrijversdag op een middelbare school in Roosendaal. Ook Thomas Heerma van Voss is uitgenodigd, maar de docent die dat heeft gedaan, blijkt ziek. En de leerlingen die hij moet toespreken, hebben geen idee wie hij is.
En dan nog dit
De eerste drie alinea’s van dit stuk in The Atlantic.
Rutger Bregman bij The Daily Show. Ik ben een liefhebber van sociale onhandigheid maar ook zeker van haar tegenpool: souplesse. Bregman heeft zichzelf een Amerikaanse overtuigingskracht aangeleerd.
Deze reactie van schrijver Lotfi El Hamidi op de schoolkrantstukjes van Parool-columnist Theodor Holman over Gaza. (Eigenlijk alleen te vatten als je weleens zo’n stukje hebt gelezen.)
De trui voor Jan. (Moet je voor ingelogd zijn op Bluesky.)
Afbeelding door Priscilla Du Preez via Unsplash