Echte mannen laten niemand voordringen

Over Whiplash (2014), Louie en de apenrots op de middelbare school

We stonden in de snackbar netjes op onze beurt te wachten toen er een man binnenkwam die meteen om ons heen liep.

‘En wie is er dan?’ vroeg de jongen achter de kassa.

De man stak van wal.

‘Nou, lekker dit,’ mompelde mijn vriendin.

Ik vroeg wat er was.

‘Die man dringt voor.’

‘O ja,’ zei ik, terwijl de man zijn bestelling afrondde, alsof ik pas op dat moment tot die conclusie kwam. Een keiharde leugen was het niet, maar de waarheid evenmin. Het was een soort zelfbeschermende vaagheid om niet te hoeven bepalen of het nog zin had om in te grijpen. Om niet te hoeven zeggen: ‘Meneer, wij waren eerst.’ Wat waarschijnlijk veel feller had geklonken dan ik het zou hebben bedoeld, want ja, hoe doseer je zoiets.

Met andere woorden: ik was laf.

De film Whiplash (2014), over een jonge drummer die tot het uiterste wordt gedreven door zijn docent, is sinds zijn verschijning vaak bewierookt, maar een van mijn favoriete scènes wordt zelden genoemd.

Andrew, de jonge drummer, zit met zijn vader in de bioscoop. Ze…