Flirten met een potentiële opdrachtgever

Bekentenissen na een lunchafspraak

Ik had vaak genoeg koffie gedronken met potentiële opdrachtgevers. Ook had ik weleens geluncht met bestaande opdrachtgevers, meestal bij hen op kantoor. Maar lunchen bij wijze van aftasten, in een restaurant, dat was nieuw.

Bij mijn schoonfamilie liet ik het als een terloopse mededeling op tafel vallen: ja, van de week even lunchen met een potentiële opdrachtgever. O, zeiden ze, en ik knikte.

Het betrof een gigantisch bedrijf. Mijn contactpersoon was de manager van de afdeling communicatie. Ik mocht een stad noemen, dan zou hij ergens reserveren.

‘Amsterdam?’ vroeg ik.

‘Weet je wat, laten we Utrecht doen.’

‘Perfect,’ zei ik.

Er kwam geen einde aan de lunchafspraak

Op zijn LinkedIn-profielfoto had ik gezien dat hij een pak droeg, dus trok ik mijn mooiste overhemd aan.

Toen ik de potentiële opdrachtgever die bewuste middag een hand gaf, vreesde ik dat hij dat vaststelde: ach, hij heeft zijn mooiste overhemd aangetrokken.

Ik had me voorgenomen om vragen te stellen. Dat deed ik. Urenlang. Er kwam …