Ik stoeide met andermans oma

Hoe ik op de roltrap van een winkelcentrum in kortstondige chaos verzeild raakte

Op de eerste verdieping van een klein overdekt winkelcentrum stond een bejaarde vrouw te bellen. Ze klonk verdrietig.

Toen ik dichterbij kwam om iets in de vuilnisbak te gooien, hoorde ik haar zeggen dat ze niet naar beneden durfde.

‘De lift is stuk,’ zei ze, ‘er is alleen een roltrap.’

Nu kon ik ook de stem aan de andere kant van de lijn verstaan. ‘Ja, je zal toch moeten.’

De vrouw hing op en stopte haar mobiel in de binnenzak van haar jas.

‘Mevrouw, kan ik u helpen?’ vroeg ik.

Ze keek me aan.

‘U kunt mij vasthouden, dan doen we het samen.’

Toen begon ze te huilen.

Ik keek naar de vrouw, die nu ineens mijn verantwoordelijkheid was geworden

Verderop wisselde een medewerkster van de Action een blik uit met een collega. Toen ze mij zag kijken, kwam ze aangelopen. Ze was een jaar of zeventien.

‘De lift is nog steeds buiten werking,’ zei de medewerkster, op de toon van een kind dat formeel probeert te klinken. ‘We moeten helaas wachten op de monteur.’

‘Hoelang-’ begon ik.

‘Dat kan zo twee uur duren.’

I…