Ja, toch weer een goeie Black Mirror
Plus: Gerard Joling, La haine (1995), geschiedenis van de oligarchie, Luigi Mangione, Joris Luyendijk, Stéphanie Hoogenberk & menselijke versus kunstmatige intelligentie
Iedere maand houd ik bij wat ik lees, kijk en beluister, en het beste daarvan zet ik op de laatste donderdag voor je onder elkaar.
Wil je dit overzicht voortaan per mail ontvangen? Schrijf je in:
Die goeie aflevering van Black Mirror vind je onderaan, nummer 9.
COLUMN
1. Een nieuwe rosé: het was een grootse gebeurtenis (Stéphanie Hoogenberk, NRC)
Stéphanie Hoogenberk kreeg er op sociale media hier en daar van langs. Deze column over het bekende stel Nicolette van Dam en Bas Smit zou nergens over gaan, alleen maar over de kleine gevoelens van Hoogenberk. Anderen vonden het juist goed dat Van Dam en Smit eindelijk een keer op hun plek werden gezet.
Beide meningen zijn verkeerd, helaas.
De juiste mening gaat zo: dit is een goede column omdat niet helemaal duidelijk wordt of Hoogenberk zich aan dat stel ergert of aan zichzelf.
ARTIKEL: ACHTERGROND
2. De oligarchen waren altijd al aan de macht, ook in Nederland (Trouw)
Historische uiteenzetting van de invloed van het grote geld op de politiek. Waar de Verenigde Staten nu in zijn beland, komt immers niet uit de lucht vallen.
TV: REALITY
3. Only Joling (Videoland)
Het belangrijkste exportproduct van West-Friesland is niet kaas, of het platte dialect, nee, dat is de relativerende houding van Gerard Joling. Een houding die hij op raadselachtige wijze weet te combineren met narcisme, luiheid, botheid en tal van andere minder appetijtelijke persoonskenmerken. Ik heb er een zwak voor, bleek maar weer tijdens het kijken naar zijn nieuwe realitysoap.
ARTIKEL: ESSAY
4. Onthutsend normaal (De Groene Amsterdammer)
Luigi Mangione is die knappe vent uit de Verenigde Staten die wordt verdacht van de moord op een ceo. Nog terwijl hij op de vlucht was, werd hij het lievelingetje van sociale media — en dat is hij nog steeds. Wat zegt dat over Amerika, wat zegt dat over ons? Gooi zo’n vraag in het brein van Thijs Kleinpaste en er rolt een mooi essay uit.
FILM
5. La haine (1995)
Snoeiharde, aangenaam sobere zwart-witfilm over drie jongens in een Parijse banlieu. We volgen ze 24 uur lang, na de rellen waarbij een vriend van hen door een aanvaring met de politie in coma is geraakt. Vanzelfsprekend giert de woede door hun lijf, en ze hebben vrijwel niets om die woede te kanaliseren. (Behalve geweld.)
Zo’n film die je, zodra de aftiteling loopt, onmiddellijk nog een keer wil zien.
(Te bekijken via onder meer Pathé Thuis.)
ARTIKEL: ESSAY
6. This thing will fail (Noa Smith, Noahpinion)
Dit stuk prikkelt de geest, zoals je dat dan zegt. Het zet aan tot denken — ook een mooie. Daarmee wordt meestal bedoeld dat de aanbeveling een disclaimer bevat: ik vind het een goed stuk, ik ben het alleen met delen niet eens. Dat geldt in deze ook voor mij. Smith beschrijft zorgvuldig wat Trumpisten geloven — dat hij oude waarden zou herstellen — en wat daar niet aan klopt. Hij legt uit waarom Trump juist het toonbeeld is van een gebrek aan waarden, van domme sloopkracht, van leegte, van walging bij het oude waar niets voor in de plaats komt. Smith denkt dat deze beweging geen stand kan houden, en daar komt mijn kritiek: dat moet ik nog maar zien. Enfin, lezen dus.
PODCAST (OOK ALS VIDEO)
7. ‘De VS heeft ons verraden, nu moeten we serieus worden’ (De Ongelooflijke Podcast)
De een gebruikt cocaïne, de ander geopolitiek. In deze podcast van de EO raast schrijver Joris Luyendijk als een bezetene door de gevaren van deze tijd. Fijn betweterig, op het arrogante af, en zoals altijd met een veeg uit de pan voor de Nederlandse media, voor de Nederlandse bekrompenheid in het algemeen.
ARTIKEL: ESSAY
8. When Will AI Be Smarter Than Humans? Don’t Ask (Bloomberg)
In de media komen voortdurend techneuten aan het woord die beweringen doen over de huidige en/of toekomstige intelligentie van AI. Vaak merk je dat deze mensen heel goed begrijpen wat technologische intelligentie is, maar niet zozeer wat menselijke intelligentie is (laat staan dat ze begrijpen wat kunst is, of ethiek, of überhaupt iets anders dan computeren). Dit stuk is geschreven door iemand die zich in beide vormen van intelligentie heeft verdiept.
SERIE
9. Black Mirror (seizoen 7, Netflix)
Black Mirror is af en toe een parodie op zichzelf. Iedere aflevering is een op zichzelf staand verhaal met als premisse: stel dat de technologie dít straks veroorzaakt. De ene keer komt dat niet veel verder dan een gedachte-experiment dat beter een kroegdiscussie had kunnen blijven, de andere keer is het een voltreffer. Ik raad niet zozeer het hele zevende seizoen aan, ik wil vooral dat mensen aflevering vijf getiteld Eulogy gaan zien.
En dan nog dit
Deze foto in de Volkskrant.
De Oscarwinnende Nederlandse korte film Ik ben geen robot staat verdorie gewoon op NPO Start.
Commerciële televisie leidt onherroepelijk tot waanzin. (Moet je voor ingelogd zijn op Bluesky.)
Het gedicht Erwtjes van Annie M.G. Schmidt dat voorbijkwam in de podcast Boeken FM.
Toch nog een originele bespreking van Adolescence.
Dank aan Nigel voor zijn publiekelijk gedeelde tip.
Afbeelding via Netflix.
Cool dit. Keep 'm coming!