Het telefoongesprek met de opdrachtgever wilde maar niet op gang komen. Eerst verstond ze me niet, toen begreep ik haar verkeerd, vervolgens praatten we door elkaar heen.
‘Oké, jij eerst,’ zei ik.
Maar het werd niet beter. Informatie uitwisselen ging nog net. Ze had een klus voor me en die nam ik aan, ook al wist ik nog steeds niet wat de opdracht inhield.
‘Kun je het dan nog even-’ begon ik.
‘Dan mail ik je-’
‘Ja, graag.’
‘Wat zeg je?’
‘Een mailtje graag.’
‘Ja, dat bedoel ik.’ Ze klonk geïrriteerd.
God, wat was je weer houterig, sprak ik mezelf toe nadat ik had opgehangen.
Precies een week later belde de opdrachtgever opnieuw.
‘Dave, ben jij op vakantie ofzo?’
Aarzelend, om me heen kijkend, alsof er een mogelijkheid was dat ik mij per ongeluk in Barcelona bevond, vroeg ik wat ze bedoelde.
‘Ik probeer je al de hele week te bereiken.’
Had ik haar weggedrukt? Was mijn mobiel stuk? Terwijl de scenario’s door mijn hoofd schoten, begon ze weer over die klus, op een toon alsof ze nieuws bracht.
‘Wacht eve…
Keep reading with a 7-day free trial
Subscribe to Dave op donderdag to keep reading this post and get 7 days of free access to the full post archives.