De onbegrijpelijke leugens van Dianne
Plus: 4 filmtips, 3 columns, schrijfles van Grunberg, een special van comedian Patrice O'Neal, een uitstekend stuk over Israël, een serie over twee moordende broers & meer - 13 tips in totaal
Elke maand houd ik bij wat ik lees, kijk en beluister, en het beste daarvan zet ik in de laatste week voor je onder elkaar — vandaag dus.
Wil je dit overzicht voortaan per mail ontvangen? Schrijf je in.
FILM
1. Woman of the Hour (2023, Netflix)
In de jaren 70 joeg de Amerikaanse seriemoordenaar Rodney Alcala op vrouwen. In Woman of the Hour zien we wat er gebeurde wanneer hij je in het vizier kreeg. Doodeng. Ik had anderhalf uur de illusie dat ik kon doorvoelen hoe bang je als vrouw voor een man kunt zijn.
2. The Apprentice (2024)
Je zou het niet zeggen, maar Donald Trump bestaat echt. Onder die laag make-up en dat clownspak zit iemand met gevoelens en een persoonlijke geschiedenis. The Apprentice, over zijn opkomst als zakenman (lees: oplichter) in New York, krijgt het voor elkaar om van die karikatuur weer een mens te maken.
Sebastian Stan, die de jonge Trump speelt, gaat subtiel te werk. The Apprentice is goddank geen TV Kantine.
Jeremy Strong (Kendall in Succession) speelt Trumps leermeester Roy Cohn, en dat doet hij, zoals verwacht, briljant.
3. A Quiet Place: Day One (2024, Prime)
We volgen de ongeneeslijk zieke Samira — gespeeld door Lupita Nyong'o, koningin van de gezichtsuitdrukkingen — op de dag dat onze planeet wordt aangevallen door buitenaards leven. Deze monsters worden aangetrokken door geluid; alleen wie stil is, blijft leven.
Ja, dat klinkt ongelooflijk suf. Maar de uitvoering — wat een spektakel, wat een beelden van een verwoest New York — is goed genoeg om je dat te doen vergeten.
Flink spijt dat ik deze film niet in de bioscoop heb gezien.
Dit is het derde deel van een trilogie, maar je kunt in principe zo instappen. (Al kan ik ook het eerste deel warm aanbevelen.)
4. Lee (2023)
De Amerikaanse Lee Miller was model in de jaren 30 en ging voornamelijk als hedonist door het leven. Drinken, reizen, nergens te lang blijven hangen. Ook was ze fotograaf en toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd haar werk steeds zwaarder. Deze film vangt die tocht in de afgrond erg goed.
En, niet onbelangrijk: Kate Winslet speelt de hoofdrol.
Dat het Britse accent van de Zweedse acteur Alexander Skarsgård onthutsend slecht is, moet je maar even op de koop toe nemen.
COLUMN
5. ‘Wat vind je van het nieuwe boek van X? Briljant, vind je niet?’ - Niña Weijers (De Groene Amsterdammer)
Dit is een column over smaak. Een boek of film niet goed durven vinden omdat recensenten kritisch zijn. Of andersom: met alle wilskracht waardering uit je lichaam persen omdat het een klassieker is; iets dat iedereen goed móét vinden.
Weijers is tevens de schrijver van een van mijn favoriete columns aller tijden, dus laat ik deze kans grijpen om die te delen: Drenkeling.
COMEDYSPECIAL
6. Elephant In The Room - Patrice O’Neal (2011)
Eens in de zoveel tijd zet ik deze special van de Amerikaanse comedian Patrice O’Neal weer eens op. Zijn materiaal wordt met de dag problematischer, toch blijft hij onweerstaanbaar grappig.
Helaas was dit de enige volledige show die hij ooit maakte, want hij overleed in datzelfde jaar op 41-jarige leeftijd. Misschien is dat een geruststelling als er een grap voorbijkomt die eigenlijk niet kan: hij verdient er niets meer aan.
Als dit je kennismaking is met Patrice O’Neal, kan ik me voorstellen dat je meer over hem wil weten. Deze documentaire uit 2021 is een aanrader.
Wat zijn de zelfbenoemde politiek incorrecte comedians van onze tijd toch saai en oppervlakkig, in vergelijking met hem.
ESSAY
7. Stijl is een leugen; de verhalen van Isaak Babel - Arnon Grunberg (NRC)
Goed schrijven ziet eruit alsof iedereen het kan. Alsof het niet moeilijker is dan je mond opentrekken. Zodra het geschrevene er uitziet alsof schrijven heel moeilijk is, alsof het iets bijzonder geleerds is, alsof niet iedereen het kan, kunt u er bijna zeker van zijn dat we met een slechte schrijver te maken hebben.
Arnon Grunberg schrijft zo verschrikkelijk veel dat je haast zou vergeten hoe goed hij is. Of kan zijn. In een LinkedIn-post waarin hij aankondigde literaire colleges te gaan geven, verwees hij naar dit stuk uit 1998 van zijn hand. Het is zo’n typisch essay van Grunberg in zijn jonge jaren, dat er bij mij ingaat als zoete koek.
Aan de hand van de Russische schrijver Isaak Babel vertelt Grunberg hoe je goed schrijft, en waarom dat in de eerste plaats om de zinnen draait, om de stijl.
Wil je meer van dit soort essays van de jonge Grunberg lezen, over leven, schrijven en andere kunst: probeer zijn bundel De troost van de slapstick.
ARTIKEL: ACHTERGROND
8. ‘Jij kunt dit niet begrijpen’ - Simone Korkus (De Groene Amsterdammer)
Als ik tijdens een etentje met joodse vrienden zeg dat onder die Gazaanse doden toch ook veel kinderen zijn en dat het leed in Gaza door de humanitaire ramp afschuwelijk is, vertelt een van de mannen dat op 7 oktober een Hamas-strijder de buik van een joodse zwangere vrouw heeft opengereten en het embryo eruit gerukt. Daarna werd ze verkracht, voegt zijn vrouw toe, alsof de trauma’s van 7 oktober elk leed dat aan de bevolking van de vijand wordt toegebracht rechtvaardigen en het er eigenlijk niet toe doet.
Niet eerder las ik een stuk dat zo helder uiteenzet hoe mensen zich erbij neerleggen dat er iedere dag kinderen worden vermoord. Pijn en doodsangst, schaamteloos uitgebuit door politieke leiders. Lichtpuntjes zijn er helaas nauwelijks.
Yehuda Shaul was zelf onderdeel van het Israëlische leger en is inmiddels vredesactivist. In NRC legt hij uit hoe Israël steeds minder belang is gaan hechten aan het voorkomen van burgerdoden.
COLUMN
9. Kiezers staan klaar om hun leiders af te straffen - Janan Ganesh (NRC)
Les 1 van de politiek: nooit je kiezers de schuld geven. Maar Janan Ganesh is geen politicus, hij is columnist.
TELEVISIE
10. De Verraders Halloween (Videoland)
Ogenschijnlijk flutprogramma blijkt geweldig:
SERIE
11. Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story (Netflix)
Twee broers in Los Angeles schieten hun ouders overhoop. Rustig maar, dat is geen spoiler; de vraag is niet óf ze het hebben gedaan, de vraag is waarom. Ze zijn allebei heel lastig te peilen, en dat is een verdienste van de acteurs. Hoe ze aan elkaar zitten te wroeten als geliefden, hoe agressief de een is en hoe intens verdrietig de ander, hoezeer ze onder de druk van hun vader lijken te bezwijken, zelfs nog na zijn dood. Zijn ze jarenlang door hem vernederd, of zijn ze simpelweg bang om de doodstraf te krijgen? Je wordt als kijker alle kanten op gesleurd.
COLUMN
12. ‘Ik ben toch niet ziek?’ - Frits Abrahams (NRC)
In het vorige maandoverzicht kwam de columnserie van Frits Abrahams over zijn dementerende vrouw voorbij. Ook dit officieuze vierde deel is lezenswaardig.
DOCUMENTAIRE
13. Schijnstudent (2022, NPO Start)
In de week dat Dianne haar diploma geneeskunde in ontvangst zou moeten nemen, maakt ze een einde aan haar leven. Al snel blijkt dat ze al jaren niet meer studeerde. Waarom hield ze dat geheim? Zus Rachel gaat op zoek naar antwoorden. Spoiler: die zijn er nauwelijks, maar juist daarom is deze documentaire zo indrukwekkend. Hoe goed ken je de mensen die je het best denkt te kennen?
Afbeelding via BNNVara
Er zitten een paar pareltjes bij. Blij dat je de aanleiding om 'Drenkeling' van onder het stof te halen met beide handen hebt gegrepen. Dank.